Techno - gatunek muzyki elektronicznej powstały w Detroit w latach 80. XX wieku. Ze względu na typowo elektroniczny charakter gatunku i dużą popularność na początku lat 90., nazwą techno bywa powszechnie mylnie określana całość elektronicznej muzyki tanecznej.
Electro – gatunek muzyki elektronicznej zapoczątkowany przez zespół Kraftwerk, a kształtowany przez producentów funkowych i hip-hopowych.
Dance (ang. taniec) – potoczna, jednak powszechnie przyjęta wspólna nazwa kilku spokrewnionych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej), wywodzących się z muzyki house oraz jednego z podgatunków muzyki trance.
Didżej lub DJ, dyskdżokej (ang. Disc Jockey – Dee Jay) – osoba, która odpowiednio dobiera i odtwarza muzykę, często w sposób urozmaicający oryginalne brzmienie tych utworów - poprzez miksowanie, używanie efektów dźwiękowych, a czasem nawet poprzez dodawanie muzyki tworzonej na żywo. DJ także odzywa się przez mikrofon – utrzymując kontakt z publicznością lub słuchaczami.
Pojęcie Disc Jockey zostało po raz pierwszy użyte 1935 roku przez Waltera Winchella gdy opisywał Martina Blocka, pierwszego radiowca który w oczach społeczeństwa uzyskał status gwiazdy.[1]
Pożądane cechy DJa to:
- umiejętność dobierania odpowiedniego repertuaru, i co z tym idzie w parze - obszerna wiedza muzyczna
- znajomość struktury odtwarzanych utworów
- wyczucie i kontrola nad dźwiękiem za pomocą sprzętu, co przychodzi z praktyką
- wyczucie rytmu
- umiejętność dopasowywania do siebie tempa dwóch lub więcej utworów (ang. beatmatching) - robi się to poprzez umiejętne zwalnianie lub przyspieszanie utworu, aby jego tempo zgadzało się z tempem poprzedniego utworu
- zdolność do poprawnego odczytywania panującego na parkiecie nastroju i odpowiedniej reakcji na potrzeby publiczności
- komunikatywność
|
